W gospodarstwach domowych, w których rodzice nie są w stanie lub mają trudności z osiągnięciem odpowiedniej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, może wystąpić szereg długofalowych skutków dla rodzicielstwa, które wpływają na wiele aspektów codziennego życia ich dzieci.
1. Poczucie porzucenia
Zła równowaga między życiem zawodowym a prywatnym prawie zawsze prowadzi do zaniedbania wielu funkcji, o które rodzice powinni zadbać w stosunku do swoich dzieci, co może być odbierane przez te ostatnie jako brak odpowiedzialności lub brak troski czy zainteresowania ich dobrem.
W obliczu tego pozornego braku troski rodzicielskiej u dzieci często rozwija się mniej lub bardziej intensywne poczucie opuszczenia, które może dotyczyć osoby w większym lub mniejszym stopniu, w zależności od cech osobistych każdego dziecka. To poczucie porzucenia może być związane z rozwojem szeregu zmian psychologicznych u dziecka, które w przyszłości mogą mieć negatywne konsekwencje dla jego osobowości i zdrowia psychicznego.
2. Nadmierny wysiłek dzieci
Niektórzy rodzice, którzy nie są w stanie znaleźć równowagi między życiem osobistym i zawodowym, mają duże trudności ze spędzaniem czasu ze swoimi dziećmi i nie udaje im się znaleźć czasu w ciągu dnia, aby spędzić z nimi czas.
Aby dzieci nie były pozostawione same sobie przez długie godziny w ciągu dnia, rodzice mają tendencję do praktykowania rodzicielstwa, które wymaga, aby ich dzieci były zawsze zajęte wykonywaniem wszelkiego rodzaju zajęć pozalekcyjnych, praktycznie bez czasu na odpoczynek lub zabawę z dziećmi w ich własnym wieku.
Na dodatek rodzice, którzy są bardzo zajęci pracą w ciągu dnia, mają też tendencję do wymagania od swoich dzieci większej samodzielności, niż powinny mieć w swoim wieku. Jeśli ten problem dotyczy Ciebie, to w https://bajkowy.pl znajdziesz serię porad, jak znaleźć czas dla dzieci.
3. Zaniedbania w osiągnięciach szkolnych
Zaniedbywanie własnych dzieci może powodować u nich wszelkiego rodzaju problemy, także w codziennym funkcjonowaniu w szkole czy w nauce.
Może to dotyczyć głównie młodszych dzieci, które nie mając wsparcia lub nadzoru rodziców w sprawach akademickich, mogą zauważyć, że ich wyniki i oceny w szkole spadają, a także czuć się mniej zmotywowane do nauki, ponieważ nie rozumieją, co zyskują w tym procesie.
W innych przypadkach dziecko może po prostu przestać się uczyć lub podejmować wysiłek, ponieważ czuje, że rodzice się o nie nie troszczą, a nawet, że ich nie kochają, i dlatego przyjmuje mentalność zemsty i wyrzutów sumienia, robiąc coś przeciwnego niż to, czego się od niego wymaga.
